Pomoc tę wprowadzono w ramach reformy wspólnej polityki rolnej z 2003 r. Jej celem było zwiększenie produkcji roślin energetycznych oraz energii elektrycznej i cieplnej uzyskiwanej z biomasy. W ramach limitu 2 mln hektarów upraw roślin energetycznych, rolnikom przysługują dopłaty w wysokości 45 euro na hektar. Warunkiem otrzymania tej pomocy jest zawarcie z podmiotem skupującym czy pierwszym przetwórcą umowy gwarantującej, że uprawy zostaną przetworzone na odpowiednie produkty energetyczne.
„Płatności te okazały się bardzo przydatne do stymulowania europejskiego sektora biopaliw” stwierdziła Mariann Fischer Boel, komisarz ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich. „Jednak będziemy musieli się zastanowić, czy są one nadal konieczne", skoro przepisy nakładają na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia udziału biopaliw w ogólnej produkcji paliw (tzw. wiążący cel dla biopaliw) i skoro rynek już na tyle dobrze prosperuje, że produkcja biopaliw jest stymulowana siłami rynkowymi.
Przekroczenie limitu 2 mln hektarów oznacza konieczność zastosowania współczynnika redukcji zmniejszającego przypadającą na każdego rolnika powierzchnię objętą pomocą, tak, aby nie dopuścić do przekroczenia budżetu dopłat, wynoszącego 90 mln euro.
W 2007 roku powierzchnia upraw roślin energetycznych osiągnęła wielkość ok. 2,84 mln hektarów, w związku z czym współczynnik redukcji ustalony został na poziomie 0,70337. Oznacza to, że rolnicy otrzymają dopłaty w wysokości 45 euro za hektar do nieco ponad 70% powierzchni upraw, o dotacje do której wnioskowali.
Według przedstawionych przez państwa członkowskie danych, tegoroczne wnioski obejmują w sumie ok. 2,84 mln hektarów upraw. Ponieważ w tym roku po raz pierwszy do tego rodzaju pomocy uprawnionych jest dziesięć „nowych” państw członkowskich stosujących system jednolitej płatności obszarowej, limit powierzchni został podniesiony z 1,5 do 2 mln hektarów.
Do wzrostu popularności systemu dopłat do upraw roślin energetycznych, zarówno wśród rolników, jak i przemysłu przetwórczego, przyczyniło się niewątpliwie jego niedawne uproszczenie przez Komisję. Przykładowo, państwa członkowskie mogą zastępować zabezpieczenia „fakultatywnym systemem zatwierdzania” podmiotów skupujących i pierwszych przetwórców, co znacząco zmniejszyło obciążenia administracyjne.
System po raz pierwszy zastosowany został w 2004 r., gdy objęta nim powierzchnia upraw wynosiła 0,31 mln hektarów. W ciągu następnych dwóch lat powierzchnia ta istotnie zwiększała się (do 0,57 mln hektarów w 2005 r. oraz 1,23 mln hektarów w 2006 r.), aby w bieżącym roku osiągnąć ok. 2,84 mln hektarów. Świadczy to o udanym wdrożeniu systemu w państwach członkowskich. W tym roku po raz pierwszy łączny budżet programu w wysokości 90 mln euro zostanie wykorzystany w całości.
Źródło: Komisja Europejska