Parlament przedstawił swoje stanowisko w sprawie kolejnego wieloletniego budżetu Unii. Powinien on zapewnić sfinansowanie nowych priorytetów i uzupełnienie niedoboru spowodowanego Brexitem. Parlament Europejski przyjął dwie rezolucje dotyczące wydatków i dochodów wieloletnich ram finansowych (WRF) obowiązujących począwszy od 2021 roku.
Wieloletnie ramy finansowe muszą zapewnić finansowanie na miarę nowych wyzwań
Parlament chce, aby unijny budżet był dostosowany do politycznych priorytetów i pozwalał sfinansować działania niezbędne w obliczu niektórych nowych, stojących przed wszystkimi państwami członkowskimi wyzwań, takich jak migracje, kwestie obronności, bezpieczeństwa czy zmiany klimatu. Posłowie uważają, że powinno to być możliwe bez szkody dla polityki regionalnej lub rolnej obecny i że dlatego poziom wydatków Unii musi zostać podniesiony z 1% do 1,3% PKB UE.
Kluczowe propozycje Parlamentu dotyczą wspierania programów badawczych, programu Erasmus+, inicjatywy na rzecz zatrudnienia młodzieży, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) oraz - za pośrednictwem instrumentu "Łącząc Europę" (CEF – po angielsku) - inwestycji infrastrukturalnych.
Posłowie ostrzegają, że "nie będzie możliwe zawarcie porozumienia w sprawie wieloletnich ram finansowych bez jednoczesnego postępu w kwestii zasobów własnych" - tj. po stronie wpływów do unijnego budżetu. Wydatki i dochody należy zatem traktować jako jeden pakiet.
Zmniejszenie składek bezpośrednich z państw członkowskich
Podstawą rezolucji jest raport „Grupy wysokiego szczebla ds. zasobów własnych” (tu po angielsku, francusku i niemiecku). Posłowie domagają się wzmocnienia istniejących zasobów własnych oraz stopniowego wprowadzania nowych dochodów. Mogłyby one powstać dzięki reformie podatku VAT, części podatku od osób prawnych, podatkowi od transakcji finansowych, podatkowi w sektorze cyfrowym lub podatkom na ochronę środowiska.
Nowy system zasobów własnych powinien:
doprowadzić do znacznej redukcji (nawet 40 %) odsetka składek państw członkowskich opartych na PKB, co przyniosłoby oszczędności budżetom państw członkowskich, i jednocześnie wyeliminować zasadę "sprawiedliwego zwrotu" prowadzącą do "gry o sumie zerowej" między płatnikami netto a beneficjentami; - znieść wszelkie rabaty i korekt, z których korzystają tylko niektóre państwa członkowskie;
- uwzględnić deficyt wynikający z Brexitu bez zwiększania ogólnego obciążenia fiskalnego podatników w UE.
Rezolucja, której projekt opracowali posłowie sprawozdawcy Jan Olbrycht (EPL, PL) i Isabelle Thomas (S&D, FR) w sprawie długoterminowego budżetu Unii na okres po 2020 r. została przyjęta 458 głosami za, 177 głosach przeciw i 88 głosach wstrzymujących się.
Rezolucja współsprawozdawców Gérarda Deprez (ALDE, BE) i Janusza Lewandowskiego (EPL, PL) w sprawie reformy systemu zasobów własnych UE została przyjęta 442 głosami za, 166 przeciw, przy 88 głosach wstrzymujących się.
Co dalej z WRF
Obie dwie rezolucje stanowią wkład Parlamentu do przedłożeń ustawodawczych w tej sprawie, które Komisja Europejska ma przedstawić w maju 2018 roku. Przyjęcie nowego rozporządzenia w sprawie WRF wymaga zgody Parlamentu.
Parlament chce bezzwłocznego rozpoczęcia dyskusji między trzema instytucjami w celu osiągnięcia porozumienia przed wyborami do Parlamentu Europejskiego (maj 2019).
Kilka informacji o unijnym budżecie
- Ponad 94% budżetu UE trafia do obywateli, regionów, miast, rolników i przedsiębiorstw. Wydatki administracyjne UE stanowią poniżej 6% całości. (Źródło: opracowanie Komisji Europejskiej „Mity i fakty”, po angielsku, francusku i niemiecku)
- Z badania Eurobarometru wynika, że większość respondentów oczekuje od Unii większej aktywności w rozwiązywaniu wspólnych problemów, takich jak bezpieczeństwo, migracje i bezrobocie.
Autor: Parlament Europejski
