W przypadku Polski Komisja zwraca się do Trybunału o nałożenie okresowych kar pieniężnych w wysokości 71 610 EUR dziennie do czasu wdrożenia przedmiotowych przepisów.
W przypadku Słowenii Komisja zwraca się do Trybunału o nałożenie okresowych kar pieniężnych w wysokości 8 408,4 EUR dziennie do czasu wdrożenia przedmiotowych przepisów.
Przekształcona dyrektywa zawiera unowocześnione wersje poprzednich przepisów i dostosowuje je do zakładanych celów, nadając im bardziej perspektywiczny charakter zgodnie z celami gospodarki o obiegu zamkniętym. Wprowadza ona nowy ambitny cel w zakresie zbiórki odpadów wynoszący 45 proc. sprzedanego sprzętu elektronicznego, który trzeba będzie zrealizować do 2016 r., a na 2019 r. wyznacza cel zbiórki 65 proc. sprzedanych urządzeń lub 85 proc. wygenerowanych odpadów elektrycznych i elektronicznych. Nowe zasady ułatwiają państwom członkowskim spełnianie wymogów w zakresie rejestrowania i sprawozdawczości i zapewniają lepsze narzędzia do bardziej skutecznego zwalczania nielegalnego eksportu odpadów. Wprowadza się także wyraźne odniesienie do prawodawstwa UE dotyczącego projektu produktu, w tym do dyrektywy w sprawie ekoprojektu, co stanowi dla producentów zachętę do lepszego projektowania sprzętu elektrycznego i elektronicznego, a tym samym ułatwienia recyklingu.
Jeżeli państwo członkowskie w przewidzianym terminie nie wdroży do swojego prawa przepisów unijnych zgodnie z ustaleniami przyjętymi w Radzie, Komisja może zwrócić się do Trybunału o nałożenie sankcji finansowych w pierwszym postępowaniu – nie musi już wszczynać przed Trybunałem odrębnego postępowania w sprawie sankcji. Kary te nakłada się z uwzględnieniem wagi i czasu trwania uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Składają się one z karnych stawek dziennych, które mają być płacone, począwszy od dnia wydania przez Trybunał wyroku – o ile do tego czasu państwa członkowskie nadal nie spełniają wymogów – do czasu zakończenia procesu wdrażania przepisów.
Kontekst
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (WEEE), taki jak komputery, telewizory, lodówki i telefony komórkowe, stanowi jeden z najszybciej rosnących strumieni odpadów w UE – od około 9 mln ton wytworzonych w 2005 r. do przewidywanych ponad 12 mln ton w roku 2020.
WEEE stanowi złożoną mieszaninę materiałów i komponentów, które mogą powodować poważne problemy dla środowiska i zdrowia, jeżeli odpowiednio się nimi nie gospodaruje. Produkcja nowoczesnej elektroniki wymaga wykorzystania rzadkich i drogich zasobów (np. do jej produkcji wykorzystuje się około 10 % całkowitej światowej ilości złota), a zatem recykling tych urządzeń przynosi oczywiste korzyści. W celu rozwiązania tych problemów ustanowiono dwa akty prawne: dyrektywę WEEE i dyrektywę w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (dyrektywa RoHS).
Źródło: Komisja Europejska