980b4e3d0515b4683f4837868c2d8af5
Ukraina korzysta z litewskiej prezydencji w Radzie UE, by umocnić więzi łączące ją z tą największą z republik nadbałtyckich, jak również poprawić relacje z Brukselą przed szczytem Partnerstwa Wschodniego.
Litwa jest właśnie w środku okresu swojej prezydencji w Radzie UE. Najważniejszym wydarzeniem tych sześciu miesięcy, przykuwającym uwagę mediów i polityków jest nadchodzący wielkimi krokami szczyt Partnerstwa Wschodniego w Wilnie. Jednak równie ważnym, co te trzy listopadowe dni są również wydarzenia je poprzedzające, swego rodzaju uwertura do nich, która pozwoli na stworzenie optymalnych warunków do negocjacji w Wilnie, jak również pozwoli Litwie ukoronować swoją kadencję niewątpliwym sukcesem, jakim będzie spodziewane podpisanie przez Ukrainę umowy stowarzyszeniowej na spotkaniu w litewskiej stolicy.
Ukraińska i litewska strona pracują nad rozbudowaniem wzajemnych relacji i ich wzmocnieniem. Jednym z korków zmierzających do zacieśnienia więzów między Wilnem a Kijowem jest niedawna wizyty w Wilnie Przewodniczącego Rady Najwyższej Ukrainy (Werchowna Rada, WR, ukraiński parlament) Wołodymyra Rybaka.
Litwa i Ukraina
Simonas Čepkauskas z litewskiego MSZu zauważył w rozmowie z portalem EurActiv.pl, że kwestie Partnerstwa Wschodniego i integracji europejskiej pozostają dominującą kwestią w relacjach bilateralnych pomiędzy Ukrainą a Litwą, szczególnie tak blisko przed wileńskim szczytem.
Program odwiedzin Rybyka w stolicy unijnej prezydencji był bardzo rozbudowany. Wchodziły w niego spotkania z najwyższymi przedstawicielami władzy: panią prezydent, marszałkiem Sejmu oraz, na zaproszenie strony litewskiej, z przedstawicielami centralnych instytucji unijnych: Wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton i Komisarzem do spraw rozszerzenia Štefanem Füle.
Spotkanie Rybaka z prezydent Dalią Grybauiskaitė skupiło się na kwestiach unijnych związanych z Partnerstwem Wschodnim i umową stowarzyszeniowa. Wedle ukraińskich źródeł, Rybak przedstawił postępy prac ukraińskiego ciała legislacyjnego w adaptacji prawodawstwa ukraińskiego do standardów unijnych (popularnie nazywanych z francuska acquis communautaire), szczególną uwagę przykładając do zmian w ustawie o prokuraturze.
Ustawa ta jest, jak podaje Dzerkało Tyżnia, opiniotwórczy tygodnik ukraiński, jest przedmiotem kontrowersji już od prawie dekady. Ukraina, od razu po sukcesie pomarańczowej rewolucji w roku 2005 podjęła się, pod nadzorem Komisji Weneckiej (KW), takiej reformy prokuratury, by ta, między innymi usprawnieniami organizacyjno-administracyjnymi, stała się w pełni niezawisła.
Ustawa stała się jednak ofiarą przepychanek i walki o władzę pomiędzy poszczególnymi partiami w WR, jak również nawet konfliktów wewnątrzpartyjnych. Teraz jednak, wedle słów Rybaka, koniec prac nad nią jest już bliski. Thomas Markert, rzecznik KW w tej sprawie, stwierdził, że dyskutowany projekt ukraiński jest „dobrą podstawą dla reformy prokuratury”, aczkolwiek „nie jest idealny”. Przyznał jednak, że Ukraińcy są chętni do współpracy i nie widzą problemy z wprowadzeniem do tekstu ustawy zaleceń proponowanych przez KW.
Ukraina i Unia
Spotkanie Rybaka z Lady Ashton również w dość naturalny sposób skupiło się na kwestiach integracji Ukrainy z Unią Europejską. Przewodniczący WR kontynuował próby naprawy proeuropejskiego wizerunku prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza i jego Partii Regionów, któremu zaszkodziły wcześniejsze walka ze spadkobiercami pomarańczowej rewolucji. Nie pomogło jej też, już po dojściu do władzy, uwięzienie b. premier Julii Tymoszenko. Rybak podkreślał jednak oddanie Janukowycza kursowi europejskiemu i gotowość całej Partii Regionów do dołożenia wszelkich starań, by przyspieszyć integrację Ukrainy ze strukturami europejskimi.
W podobnym tonie przebiegło spotkanie przewodniczącego WR z komisarzem Füle. Rybak również podkreślił wkład Janukowycza i Partii Regionów na rzecz ukraińskiej integracji europejskiej. Rozmawiano również o możliwej współpracy pomiędzy UE i promowaną przez Rosję alternatywą, Unią Celną. Kwestia nacisków Rosji na Ukrainę kładzie się cieniem na przygotowania do podpisania umowy akcesyjnej. Čepkauskas powiedział nam, że Litwa twardo podkreśla konieczność szanowania przez Rosję wyboru Ukrainy i, jakkolwiek ostateczna decyzja pozostaje w rękach samych Ukraińców, to Litwa z chęcią podzieli się swoimi doświadczeniami sprzed dekady i pomoże im w tym złożonym procesie.
Füle powiedział też, że rozważy uczestnictwo w ukraińskim okrągłym stole do spraw integracji z UE (planowanym na październik), by pomóc Ukraińcom rozwiać wszelkie wątpliwości przed podpisaniem umowy stowarzyszeniowej. (kk)
Autor: www.euractiv.pl
