foto.jpg
Belgijski polityk Luc Van den Brande został wybrany na przewodniczącego Komitetu Regionów podczas sesji plenarnej, która odbyła się 6 lutego 2008 r. w Brukseli. Jest ósmym przewodniczącym tego zgromadzenia politycznego, które reprezentuje samorząd terytorialny w europejskim procesie podejmowania decyzji.
Luc Van den Brande, który jest członkiem KR-u od czasu utworzenia tej instytucji w 1994 r., będzie sprawował funkcję przewodniczącego przez dwa lata. Zastąpi on Michela Delebarre, burmistrza Dunkierki (Francja), który obejmie funkcję wiceprzewodniczącego. Podczas sesji plenarnej wybrano również 27 wiceprzewodniczących spośród kandydatów zaproponowanych przez delegacje krajowe, jak również innych członków Prezydium.
Luc Van den Brande, z wykształcenia prawnik, rozpoczął karierę polityczną w 1977 r. jako deputowany do parlamentu belgijskiego. W 1980 r. został członkiem instytucji będącej prekursorem parlamentu Flandrii, a w 1999 r. został wybrany senatorem Wspólnoty. W latach 1988-1992 sprawował funkcję federalnego ministra pracy i zatrudnienia, a następnie do 1999 r. premiera Flandrii.
Zwracając się do Zgromadzenia po wyborach, Luc Van den Brande przedstawił swoją wizję i priorytety na następne dwa lata. Motywem przewodnim była kwestia partnerstwa - instytucje UE musza ściślej współpracować z państwami członkowskimi oraz władzami lokalnymi i regionalnymi. Stwierdził, że niezbędne jest podejście wielopoziomowe, by móc sprostać problemom mającym największe znaczenie dla społeczeństwa, jak np. przystępne cenowo mieszkalnictwo, miejsca pracy, edukacja, uczenie się przez całe życie, dostępna opieka zdrowotna po przystępnych cenach oraz solidarność międzypokoleniowa.
„Musimy odrzucić koncepcję Europy zhierarchizowanej, przypominającej piramidę z UE na samej górze, państwami członkowskimi nad regionami, a regionami nad miastami i samorządem lokalnym. Należy dążyć do nowego rodzaju partnerstwa między różnymi szczeblami rządowymi, dzięki któremu będą one ze sobą współpracować na równych prawach, by zrealizować określone wspólnie cele. Nie potrzebujemy «Europy regionów», lecz «Europy działającej z regionami, miastami i samorządem lokalnym»”.
„Zbudujmy Europę w partnerstwie”, zaapelował Luc Van den Brande.
W czasach globalizacji tożsamość lokalna i regionalna staje się coraz ważniejsza. „Ludzie szukają bezpieczeństwa i rozwiązań na szczeblu, który jest im najlepiej znany, do którego mają dostęp i z którym łatwo mogą nawiązać kontakt. Europa, która narodziła się jako projekt gospodarczy, musi zmienić się w Europę obywateli”, stwierdził nowy przewodniczący.
Luc Van den Brande wskazał siedem obszarów priorytetowych, do których jego zdaniem KR wnosi wartość dodaną. Należą do nich: 1) reforma budżetu europejskiego, 2) polityka energetyczna i zmiany klimatu, 3) cele lizbońskie, 4) polityka spójności oraz Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej (EUWT), 5) różnorodność kulturowa, 6) polityka sąsiedztwa, a także 7) wielopoziomowe sprawowanie rządów i zasada pomocniczości.
Jeśli chodzi o kwestię budżetu europejskiego, przewodniczący zaznaczył, że Komitet przedstawi swoje zdanie na kwietniowej sesji plenarnej, opierając się na propozycji ze strony grupy roboczej utworzonej w celu przeanalizowania tego zagadnienia.
Nawiązując do rozpoczętego niedawno przez Komisję planu na rzecz zwalczania zmian klimatu, którego celem jest redukcja emisji C02 o 20% do 2020 r., Luc Van den Brande zaproponował, by KR – we współpracy z władzami lokalnymi, miastami i regionami – przygotował deklarację intencji i plan działania. Ponadto równolegle z sesją plenarną Komitet zorganizuje forum dostawców energii.
W nowym sprawozdaniu KR-u dotyczącym partnerstwa na rzecz wzrostu i zatrudnienia, które ma zostać przedłożone przywódcom UE na szczycie Rady Europejskiej w Brukseli w dn. 13-14 marca br., podkreśla się rolę władz lokalnych i regionalnych w realizacji celów strategii lizbońskiej. Przewodniczący zaznaczył jednak, że „zbyt wiele regionów, miast i samorządów lokalnych jest niezadowolonych ze stopnia swojego zaangażowania w krajowe programy reform”.
Podkreślił, że KR musi w pełni wykorzystać wszystkie możliwości oferowane przez Traktat z Lizbony w celu monitorowania zasady pomocniczości oraz dalszego korzystania ze swojej sieci pomocniczości, by ocenić następstwa proponowanych przepisów prawnych dla władz lokalnych i regionalnych, a także ustalić związane z tym koszty finansowe i personalne oraz dodatkowe obciążenia administracyjne. „W ramach tego procesu musimy przygotowywać coroczne sprawozdanie na temat pomocniczości oraz organizować forum dotyczące tego zagadnienia. Wierzę, że w tej dziedzinie trzeba zacieśnić stosunki z parlamentami krajowymi”, dodał.
Przewodniczący powiedział, że KR pragnie wykorzystać powodzenie dialogu zorganizowanego prowadzonego z Komisją Europejską i stowarzyszeniami władz lokalnych i regionalnych, tak by „stał się on niezbędnym narzędziem przeglądu planów i podejścia politycznego w fazie przedlegislacyjnej”. KR będzie również rozwijał współpracę z Parlamentem Europejskim, „swoim naturalnym partnerem”.
Luc Van den Brande przypomniał, że KR będzie nadal zwracał uwagę na korzyści płynące z polityki spójności, a szczególnie z Europejskiego Ugrupowania Współpracy Terytorialnej. W dniu 19 czerwca br. odbędzie się międzyinstytucjonalna konferencja na temat EUWT, mająca na celu poprawę zarządzania projektami transgranicznymi, ponadnarodowymi i regionalnymi. W tym samym miesiącu KR przyjmie opinię z inicjatywy własnej w tej sprawie.
Przewodniczący przypomniał, iż w przyszłym roku przypada 15-lecie istnienia KR-u. Będzie to stanowiło doskonałą okazję do ponownego rozważenia deklaracji misji oraz kluczowych zadań Komitetu. „Mam zamiar przeprowadzić dogłębną i szeroko zakrojoną debatę opartą na analizie naszych mocnych i słabych punktów, szans i ograniczeń, oraz na ocenie, w jaki sposób jest postrzegana nasza instytucja na zewnątrz”.
Na zakończenie Luc Van den Brande stwierdził, że KR powinien zmierzać do nadania symbolicznego wyrazu integracji europejskiej. „Pragnę zabrać Komitet do miejsc, które symbolizują powstanie Europy (Strasburg), jej cierpienia (Drezno, Ypres) i jej przeobrażenie (Gdańsk), jak również tam, gdzie kwestionuje się jej sens (Praga), tam, gdzie się jej poszukuje (Chorwacja) oraz tam, gdzie odbywa się proces jej odnowy.
Komitet Regionów
Władze lokalne i regionalne w poszczególnych państwach członkowskich wdrażają około dwóch trzecich prawodawstwa UE. Komitet Regionów utworzono w 1994 r., aby dać przedstawicielom samorządów terytorialnych możliwość wypowiedzenia się w sprawie treści owych aktów prawnych. Każdego roku KR organizuje pięć sesji plenarnych, w trakcie których 344 członków Komitetu głosuje nad sprawozdaniami (zwanymi opiniami) wydawanymi w odpowiedzi na proponowane wnioski legislacyjne. Komisja Europejska, będąca inicjatorem aktów prawnych UE, oraz Rada Ministrów, która określa ostateczną treść prawodawstwa (zazwyczaj wspólnie z Parlamentem Europejskim), mają obowiązek zasięgania opinii KR-u w wielu dziedzinach, w tym w sprawach z zakresu ochrony środowiska, zatrudnienia i transportu.
Autor: Komitet Regionów
