Parlament przyjął roczne sprawozdanie w sprawie równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej. Jako najważniejsze, podkreśla ono konieczność pogodzenia życia zawodowego i życia osobistego kobiet. W tym roku zgodnie przyjęto propozycje mające na celu wyjście na przeciw przestarzałym już procesom podejmowania decyzji i wzorom zachowania na rynku pracy.
W zeszłym roku przyjęto już mapę drogową na lata 2006-2010 na temat równouprawnienia kobiet i mężczyzn, która ma na celu skuteczne planowanie, wdrażanie, monitorowanie i ocenę strategii politycznych. Teraz umożliwione ma być połączenie obu inicjatyw.Okazuje się, ze średnia różnica pałac miedzy kobietami i mężczyznami w UE wynosi ciągle 15 % (w niektórych państwach sięga 30%), co wskazuje na brak postępów w równym wynagradzaniu za tę samą pracę. Obiecujący jest natomiast wskaźnik zatrudnienia kobiet. Wynika z niego, że od 2000 r. sześć z ośmiu milionów nowych miejsc pracy w UE przypadło kobietom. Niestety aż 32,3 % kobiet pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Porównując, tak samo pracuje tylko 7,4 % mężczyzn. W sprawozdaniu podkreśla się, że najistotniejsze jest pogodzenie życia zawodowego z rodzinnym i prywatnym kobiet i mężczyzn, mając na uwadze, że wychowywanie dzieci jest odpowiedzialnością obojga rodziców. Jest to ważny argument, gdyż pozwala on realizować się także kobietom. Zwiększy to zatrudnienie, a ograniczy negatywne skutki starzenia się społeczeństwa.
W sprawozdaniu przygotowanym przez Piię-Noorę KAUPPI (EPP-ED, FI) Parlament wezwał państwa członkowskie, aby zasugerowały środki do zwalczania nierówności w braku ciągłości zatrudnienia miedzy kobietami i mężczyznami. Najczęstszą tego przyczyną jest macierzyństwo, obecna jest dyskryminacja kobiet ciężarnych i późniejsze trudności z powrotem do pracy. Dlatego mają być zredukowane skutki, odbijające się na dalszej karierze zawodowej, zarobkach i świadczeniach emerytalnych.
Kluczowym problemem jest sytuacja kobiet z gospodarstw rolnych. Trzeba podjąć działania, które zapewnią im równouprawnienie m.in. poprzez ułatwiony dostęp do edukacji i szkoleń, publicznej służby zdrowia oraz infrastruktury w dziedzinie komunikacji i placówek dla dzieci i rodziny.
Większa uwaga ma być zwrócona na sytuację imigrantek i kobiet z mniejszości etnicznych. Są one marginalizowane i dyskryminowane na wielu płaszczyznach. Podobnie narażone na wykluczenie społeczne i ubóstwo mogą być kobiety w starszym wieku oraz samotne matki. Istotne jest oferowanie kobietom pracy w pełnym wymiarze godzin, jeśli takiej poszukują.
Ważne jest, aby zwalczać stereotypy dotyczące płci, które są jeszcze obecne w edukacji a także i w mediach. Opracowana zostanie ogólnoeuropejska kampania zwiększająca świadomość, by kobiety same mogły sobie radzić z sytuacjami uwłaczającymi ich godności.
Parlament Europejski
