Komisja Europejska proponuje utworzenie nowego funduszu pomocy dla osób najbardziej potrzebujących. Miałby on wspierać te programy państw członkowskich, które zajmują się przekazywaniem żywności, odzieży i innych podstawowych artykułów m.in. osobom bezdomnym i dzieciom w trudnej sytuacji materialnej. Fundusz w latach 2014- 2020 dysponowałby budżetem 2,5 mld euro. Państwa członkowskie byłyby odpowiedzialne za pokrycie 15 proc. kosztów swoich programów krajowych, natomiast pozostałe 85 proc. kosztów byłoby finansowane z funduszu.
W ramach proponowanego funduszu państwa członkowskie mogłyby ubiegać się o środki finansowe na wsparcie programów operacyjnych na lata 2014-2020 realizowanych w ramach programów zapewniających – za pośrednictwem organizacji partnerskich – żywność dla osób najbardziej potrzebujących oraz odzież i inne podstawowe artykuły (np. obuwie, mydło i szampon) osobom bezdomnym i dzieciom w trudnej sytuacji materialnej.
Rozwiązania przedstawione we wniosku dałyby władzom krajowym znaczną elastyczność w zakresie planowania i realizacji pomocy zgodnie z ich programami krajowymi. Określenie szczegółowych kryteriów przyznania pomocy należy do obowiązków państw członkowskich lub nawet organizacji partnerskich, ponieważ są one najbardziej właściwymi podmiotami mogącymi ukierunkować pomoc z uwzględnieniem lokalnych potrzeb.
Organizacje partnerskie, często pozarządowe, byłyby odpowiedzialne za dostarczanie żywności i innych artykułów osobom najbardziej potrzebującym. Aby zrealizować cele funduszu dotyczące spójności społecznej, organizacje partnerskie byłyby zobowiązane nie tylko do świadczenia pomocy materialnej osobom najbardziej potrzebującym, lecz również do podejmowania podstawowych działań mających na celu ich integrację społeczną. Fundusz mógłby również wspierać tego rodzaju środki towarzyszące.
Organy krajowe mogłyby korzystać z funduszu poprzez zakup żywności lub innych artykułów i udostępniania ich organizacjom partnerskim albo poprzez udostępnianie środków finansowych organizacjom partnerskim, które same przeprowadzałyby te działania. Wniosek przewiduje również możliwość korzystania z żywności przechowywanej w ramach dostępnych zapasów interwencyjnych.
Kontekst
Strategia „Europa 2020” zobowiązuje UE do zmniejszenia o co najmniej 20 milionów liczby osób dotkniętych lub zagrożonych ubóstwem.
Spośród 116 milionów osób w UE zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym około 40 milionów dotkniętych jest skrajną deprywacją materialną.
Jedną z głównych cech deprywacji materialnej jest brak dostępu do odpowiedniej ilości i jakości żywności. Odsetek ludności UE, której nie stać na posiłek zawierający mięso, kurczaka, ryby (lub równoważny posiłek wegetariański) co drugi dzień – co Światowa Organizacja Zdrowia definiuje jako podstawowe potrzeby – wynosił 8,7% w 2010 r., co stanowiło ponad 43 miliony osób. Pierwsze dostępne dane za 2011 r. wskazują, że sytuacja pogarsza się.
Szczególnie poważną formą deprywacji materialnej jest bezdomność, której skalę trudno jest określić ilościowo. Niemniej jednak prognozy wskazują, że w latach 2009-2010 w Europie było 4,1 mln osób bezdomnych. Bezdomność nasiliła się ostatnio ze względu na skutki społeczne kryzysu finansowego i gospodarczego oraz rosnące bezrobocie. Co gorsza, bezdomność w coraz większym stopniu dotyka rodzin z dziećmi, młodych ludzi oraz osoby wywodzące się ze środowisk migrantów.
W UE jest 25,4 mln dzieci zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci są bardziej narażone na ubóstwo i wykluczenie społeczne niż reszta społeczeństwa (27% w porównaniu z 23% w przypadku ogółu ludności). Naraża to je na deprywację materialną wykraczającą poza niedożywienie. Na przykład 5,7 mln dzieci nie może pozwolić sobie na nową odzież, a 4,7 mln nie posiada dwóch par dobrze dopasowanych butów (w tym jednej pary butów całorocznych). Dzieci dotknięte deprywacją materialną, w porównaniu ze swoimi lepiej sytuowanymi rówieśnikami, są bardziej narażone na gorsze wyniki w szkole, problemy zdrowotne i trudności w pełnym wykorzystaniu swojego potencjału w dorosłym życiu.
Dodatkowe informacje http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-12-800_pl.htm
Żródło: Komisja Europejska
