P033760000102 304218
Komisja opublikowała wczoraj już po raz trzeci Indeks konkurencyjności regionalnej obejmujący 263 regiony UE. Analiza ta zawiera przydatne informacje na temat poszczególnych regionów oraz ich wyników gospodarczych.
Konkurencyjność regionalna to zdolność danego regionu do zaoferowania atrakcyjnych i stabilnych warunków dla przedsiębiorstw i mieszkańców.
Nowym elementem wprowadzonym w najnowszej edycji jest interaktywna wyszukiwarka, umożliwiająca bardziej szczegółowe analizy i porównania między poszczególnymi regionami o podobnym PKB na jednego mieszkańca lub na tle całej UE. Użytkownicy mogą teraz w prostszy sposób wyszukać informacje o tym, jak ich region wypada pod względem innowacji, zarządzania, transportu, infrastruktury cyfrowej, ochrony zdrowia czy kapitału ludzkiego. Narzędzie to ma również pomóc regionom w określeniu swoich atutów, słabych punktów oraz priorytetów inwestycyjnych w ramach opracowywania strategii rozwoju.
Komisarz ds. polityki regionalnej Corina Crețu stwierdziła: Indeks konkurencyjności regionalnej to znakomite narzędzie potrzebne do kształtowania przyszłej polityki. Komisja wykorzystuje je do wspierania reform strukturalnych i zwiększania zdolności innowacyjnych unijnych regionów poprzez inwestycje w ramach polityki spójności. Każdy region jest inny, dlatego wsparcie Komisji jest dostosowane do indywidualnych potrzeb. Dążymy do tego, aby pozycja regionów wzmocniła się i aby wykorzystywały one w pełni swoje atuty, zgodnie ze strategią inteligentnej specjalizacji regionów.
Ogółem wyniki za 2016 r. są spójne z wynikami z 2013 r. Podobnie jak wtedy, daje się zaobserwować schemat policentryczny, w którym główną siłą napędową konkurencyjności regionalnej są silne ośrodki stołeczne i metropolitalne. Efekt mnożnikowy widoczny jest w większej części Europy Północno-Zachodniej, ale znacznie rzadziej występuje w regionach południowo-wschodnich UE. W wielu przypadkach obserwuje się wysoki poziom zróżnicowania wewnątrz państw. Wynika to ze znacznie lepszych wyników regionu stołecznego w porównaniu z resztą kraju.
W porównaniu z dwiema poprzednimi edycjami, opublikowanymi w 2010 i 2013 r., poprawiły się wyniki Malty oraz kilku regionów Francji, Niemiec, Szwecji, Portugalii i Zjednoczonego Królestwa. Pogorszyły się natomiast wyniki Cypru oraz regionów Grecji, Irlandii, a ostatnio także Niderlandów. We wschodnich regionach UE poziom konkurencyjności pozostaje stabilny.
Kontekst
Uruchomiony w 2010 r. i publikowany co trzy lata Indeks konkurencyjności regionalnej (RCI) umożliwia regionom monitorowanie i ocenę swojego rozwoju w czasie i w porównaniu z innymi regionami. Jest to pierwsze narzędzie pozwalające spojrzeć na konkurencyjności regionów z perspektywy europejskiej. Inspiracją do jego stworzenia był Globalny indeks konkurencyjności Światowego Forum Ekonomicznego.
RCI opracowywany jest w oparciu o dane statystyczne w ramach NUTS 2 (wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych), przy czym regiony NUTS 2 należące do tych samych funkcjonalnych obszarów miejskich zostały ujęte łącznie. Dzięki takiemu podejściu RCI w sposób rzetelny pokazuje, jakie umiejętności są dostępne na lokalnych rynkach pracy.
RCI składa się z 11 rozdziałów przedstawiających różne aspekty konkurencyjności. W oparciu o te rozdziały indeks umożliwia ocenę mocnych i słabych stron danego regionu.
Rozdziały są podzielone na trzy grupy: podstawową, efektywnościową i innowacyjną. Grupa podstawowa obejmuje pięć rozdziałów: (1) Instytucje, (2) Stabilność makroekonomiczną, (3) Infrastrukturę, (4) Zdrowie oraz (5) Kształcenie podstawowe. Stanowią one najważniejsze, podstawowe czynniki rozwoju każdego rodzaju gospodarki.
W miarę jak gospodarka regionalna rozwija się i poprawia swoją konkurencyjność, istotne zaczynają być czynniki związane z istnieniem bardziej wykwalifikowanej siły roboczej i bardziej wydajnego rynku pracy – to obejmuje grupa efektywnościowa. W jej skład wchodzą trzy rozdziały: (6) Kształcenie wyższe, szkolenie i uczenie się przez całe życie; (7) Wydajność rynku pracy oraz (8) Rozmiary rynku. Na najbardziej zaawansowanym etapie rozwoju gospodarki regionalnej czynnikami decydującymi o poprawie warunków są te, które wchodzą w skład grupy innowacyjnej: (9) Gotowość technologiczna, (10) Stan rozwoju przedsiębiorstw oraz (11) Innowacyjność.
Dodatkowe informacje
- Indeks konkurencyjności regionalnej UE za 2016 r.
- Indeks konkurencyjności regionalnej UE za 2013 r.
- Indeks konkurencyjności regionalnej UE za 2010 r.
Autor: Komisja Europejska
